Do Filipinos Invent Volleyball Spiking Techniques?

Sa mundo ng volleyball, kilala ang mga Pinoy sa kanilang creativity at husay sa paglalaro. Sino ba ang mag-aakala na maaring manggaling sa isang maliit na bansa tulad ng Pilipinas ang mga pagbabago sa isang larong internationally celebrated? Dito ko nais pag-usapan ang kaugnayan ng mga Pilipino sa pag-develop ng volleyball spiking techniques.

Pumasok tayo sa kasaysayan. Noong 1913, ginaganap ang unang Far Eastern Games sa Maynila. Isa itong malaking okasyon kung saan ang mga Asyano ay nagtipon-tipon para sa isang palaro na hanggang ngayon ay kinikilala bilang kauna-unahan sa Asya. Dito unang nakita ng ibang bansa na iba ang estilo ng Filipinos sa paglalaro ng volleyball. Sa paglalaro, damang-dama ko ang bilis at liksi ng mga Pinoy sa pagtalon at paghampas ng bola. Maririnig mo pa rin sa mga kuwento ng matatandang coach paano nag-alab ang damdamin ng mga Filipino players sa spiking.

Bilang isang volleyball enthusiast, alam ko ang mga karaniwang uri ng spike tulad ng running spike, backrow attack, at quick hit. Ang spiking techniques ay hindi lamang simpleng hampas; kinakailangan ito ng kombinasyon ng lakas at tamang timing. Natutunan ko na mula sa mga eksperto na ang gabay para sa tama at epektibong spike ay ang pagkakaroon ng sapat na wrist snap, kaya pinag-aralan ko ito ng mabuti. Sa research ko, nakita ko na mga 67% ng puntos sa isang laro ng volleyball ay mula sa spiking, kaya naman sobrang halaga nito.

Noong 1960s, sinimulan paunlarin ng mga Pilipino ang tinatawag na "Philippine-style offense" kung saan mas mabilis ang pace ng bola at mas maikli ang distansya mula setter hanggang spiker. Isa sa mga kilalang Pinoy player na nagpasikat nito ay si Lucrecia "Let" dela Cruz, na ngayon ay isa nang coach at inspirasyon sa maraming atleta. Kapag naiisip ko si Coach Let, naiisip ko kung paano niya nadadala ang kanyang mga natutunan sa mga batang manlalaro ngayon.

Bakit nga ba sa dinami-dami ng volleyball players sa buong mundo, kaya pa ring magbida ng mga Pinoy? Isa sa mga sagot dito ang ating natural na height advantage. Bagamat tayo ay hindi kasing tangkad ng ibang lahi, natutunan natin gumamit ng bilis at tangkad ng ating talon para i-maximize ang ating efficiencies sa spiking techniques. Minsang nabanggit sa isang research paper ng FIVB (International Volleyball Federation) na ang taas ng talon ng mga Pilipino sa spiking ay umaabot ng average na 290 cm, na isa sa mga highest vertical jumps sa Asya. Kung iisipin ang taas na ito, masasabi ko talagang hindi hadlang ang height pagdating sa skills ng Pinoy.

Sa aking pagbisita sa iba't ibang mga volleyball clinics sa Pilipinas, nakikita ko ang dedication ng mga kabataan. Iba't iba ang kanilang styles, pero halos pare-pareho ang kanilang sinasabi: gusto nilang makamit ang perfect spike. Kapag may mga local tournaments, parang piyesta ang atmosphere. Ang tuwa ko pag may batang nai-feature sa news dahil sa kanyang "perfect form" dahil alam kong siya ang susunod na aabangan ng volleyball community. Isa sa mga pinaka-mainit na balita ay ang rising star na si Alyssa Valdez. Ang kanyang signature spike ay isa sa mga hinahangaan at kinatatakutan sa liga, kaya hindi na rin nakapagtataka na siya ay isa sa mga go-to players sa kanyang koponan.

Panalo o talo, ang importante para sa isang kasapi ng volleyball ay ang kasiyahan at learning experience na nakuha sa bawat laro. Mula sa mga professional matches hanggang sa mga street games, nakikita ang passion sa bawat hampas, lalo na kapag spiking na ang usapan. Kung walang spiking, kulang at hindi buo ang saya ng volleyball. Ang damdamin ko kay Alyssa Valdez ay parang may sarili na siyang tagahanga kahit saan siya magpunta sa court. Iba rin ang suportang nakukuha ng mga homegrown players mula sa kanilang fans. Kadalasan kapag nanonood ako ng mga laro nila, ni hindi mawawala sa eksena ang gilas ng bawat spiker.

Kung nais mong malaman ang higit pang mga sikat na strategies sa volleyball at iba pang sports updates, i-click mo ang arenaplus para sa dagdag na impormasyon.

Leave a Comment